[JUMC9 ep.2] 6 วิธี ขจัดความขัดแย้ง ด้วยการแสดงออก !!? ( Conflict & Negotiation )

ในช่วงที่สภาพบ้านเมืองไม่ค่อยปกติซักเท่าไหร่
ตั้งแต่ชุมนุม ปิดถนน รัฐประหาร บีทีเอสปิดเร็ว ยันเซเว่นปิด!!!
ข้อมูลจากหลายแหล่งเทกันเข้ามา ทั้งจริงและไม่จริง
แลดูวุ่นวายไปหมด กรองแล้วกลั่นอีก ความจริงคืออะไร ไม่รู้ แชร์แล้วซะงั้น
สถานการณ์ไม่แน่นอนพาอารมณ์คนไม่แน่นอนเข้าไปอีก ไม่ว่าจะเป็น

- อยู่ๆก็หงุดหงิดใส่
- เดี๋ยวก็บึ้งใส่
- อารมณ์เสียใส่
- ตะโกนใส่
- เอ๊ะ ยังไง
- ชั้นทำอะไรผิดหรอ

แล้วก็เผลอหน้ายักษ์ใส่คนรอบข้าง ซะอย่างงั้น
จริงๆแล้วแก้ได้ไม่ยากเลย แค่ปรับ "การแสดงออก"
ให้ผู้รับสาร(หรือผู้ฟังนี่แหละ) รู้สึกดีด้วยไม่ยากเลย
ใครๆก็อยากได้รับอะไรดีๆอยู่แล้วล่ะ จริงมั้ย?
ซึ่งเนื้อหาทั้งหมดมาจาก Class ของ ผศ.ดร.มงคลชัย วิริยะพานิจ
ส่วนหนึ่งของโครงการ Junior MBA Chula 9
ในหัวข้อเรื่อง Conflict & Negotiation
นำมาเรียบเรียงในแบบฉบับของตัวเอง
ยังไงก็ขอขอบคุณอาจารย์มา ณ ที่นี้นะคะ
ได้อะไรกลับไปเยอะจริงๆค่ะ^^

1. รู้เขา รู้เรา รู้จักตัวเอง

รู้ว่าตัวเองเป็นใคร รู้แม้กระทั่งว่าขาสัมผัสที่ไหน
มือโดนอะไร ใจคิดทำอะไรอยู่ ภายนอกเป็นอย่างไร
พอรู้จักตัวเองทั้งหมดแล้ว จะทำให้มีสติมากขึ้น
มากพอที่จะไม่ทำอะไรด้วยความเคยชิน
เรียกได้ว่า "รู้เท่าทันอารมณ์ตัวเอง" นี่เอง

2. ให้เกียรติคนอื่น

เราต่างอยากได้การยอมรับจากผู้อื่น เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว
ผู้อื่นเองก็ย่อมอยากได้รับการยอมรับเช่นกัน ไม่ต่างจากเรา
การยอมรับในสิ่งที่คนอื่นเป็น เป็นผู้ฟังที่ดี จะทำให้อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข
คิดดูว่า ถ้าทั้งโลกมีแต่คนพูดๆๆ ไม่มีคนฟัง คงจะหูดับกันไปข้างนึง
แถมยังไม่ได้รับสารจากผู้พูดอย่างเต็มที่ด้วย ลองรับฟังก่อนหาจังหวะจะพูด
พูเด้วยน้ำเสียงที่เป็นมิตร แววตาที่จริงใจจากข้างในจริงๆ
ซึ่งสามารถแสดงออกได้อย่างเต็มที่ด้วยท่าทางและน้ำเสียง

3. รู้บทบาทตัวเอง ณ ขณะนั้น

เมื่อรู้บทบาทตัวเองว่าทำอะไรอยู่ ไม่ว่าบทบาทนั้นจะเป็นอะไร

จะทำให้เกิดปัญหาน้อยลง อย่างเป็นตำรวจก็ควรเป็นกลางที่สุด
เป็นนักศึกษาก็ควรทำตัวให้สมกับเสื้อสถาบันที่ใส่
หรือเป็นคุณครูควรอบรมสั่งสอนลูกศิษย์ให้ดีที่สุด ฯลฯ

เมื่อต่างคนต่างรู้หน้าที่เช่นนั้นแล้ว
จะไม่มีทาง...ที่ตำรวจจะโวยวายใส่คนขับรถ
จะไม่มีทาง...ที่นักศึกษาจะชกต่อยตบตี
จะไม่มีทาง...ที่คุณครูจะสะบัดเสียงใส่นักศึกษา ฯลฯ

ความขัดแย้งจะหายไป ถ้าทุกคนรู้บทบาทที่แท้จริง

4. เผลอติดลบแบบไม่รู้ตัว

มีอยู่ตอนนึง ที่อ.บอกให้แสดงอารมณ์แบบบวกสุดๆ และลบสุดๆ

ด้วยความที่ตอนนั้นกำลังสนุก อยู่ในโรงละคร หลั่นล้า

เลยทำอารมณ์ลบยากมาก ทำไปก็ขำหน้าเพื่อนกันเอง

แต่ชีวิตจริง............เรามักเผลอแสดงอารมณ์ลบโดยไม่รู้ตัว

ไม่ว่าจะเป็น ชักสีหน้าใส่ลูกค้า ขึ้นเสียงกับแฟน พูดเสียงดังใส่พ่อแม่

กว่าจะรู้ตัว บางทีก็สายเกินกว่าจะฟื้นฟูความรู้สึกที่เสียไปนั้นแล้ว

สิ่งที่ทำได้ คือ รู้ตัวตลอดเวลาว่าเรารู้สึกอะไรอยู่ แล้วจะแสดงออกยังไง

ให้ผู้ฟังรู้สึกโอเคที่สุด มีสิ่งที่เรียกว่า "สติ" อยู่ตลอดเวลา

5. เฉพาะหน้า มีสติ

ไม่มีใครสามารถรู้ได้ว่าเฉพาะหน้าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง

เค้าจะพูดอะไร ทำอะไร กับเรา ต้องรู้ตัวว่าควรทำอย่างไร

อย่างที่เคยได้ยินว่า อารมณ์โกรธเป็นเหมือนตะปู

ที่ทิ่มแทงกำแพงแห่งความรู้สึก ถึงจะแงะออกไป

ความรู้สึกที่เสียไปก็ไม่อาจกลับคืนมา สายสัมพันธ์ยังจำเป็น

6. ไม่ต้องพูดอะไร แค่"ภาษากาย"ก็พอ

การแสดงออกสำคัญมาก ทำอะไรทำให้ชัด

ให้รับรู้ถึงความรู้สึกดีๆที่มีให้ สามารถส่งถึงคนรับได้

แค่พูดไป แต่สีหน้า แววตา การวางตัว ไม่เป็นอย่างนั้น

ยิ่งที่ให้คนฟังรู้สึกว่าเราไม่จริงใจเสียมากกว่า
แสดงความรู้สึกดีๆให้ชัด แค่นี้ก็เกินพอแล้ว

"การแสดงออก" สำคัญมาก ยิ่งแสดงออกมาบวกมากเท่าไหร่
คนที่ได้รับจะรู้สึกดีมาก จนสามารถส่งต่อไปได้เรื่อยๆ
ปัจจุบันความขัดแย้งมีมากมายเหลือเกิน ขอแค่จุดเล็กๆจุดเดียว
ที่ทำกันหลายๆจุดจนเป็นจุดใหญ่ เป็นภาพใหญ่ เป็นสังคมที่น่าอยู่จริงๆ
.
.
.
.
.
ด้วยสองมือและหนึ่งใจเรานั่นเอง ^^