[go to Japan the series #3] หลงยังไง ให้กลับโรงแรมถูก

มาทริปนี้ 16 คน คงมีบ้างที่พลัดหลงกัน ยิ่งรถไฟฟ้าช่วงเวลาเร่งด่วนคนเยอะมาก

หรือ เดินเล่นเพลิน ดูของเจริญตาเจริญใจ ถ่ายรูปไปมา 

.

.

อ้าว ที่นี่ที่ไหน

อ้าว นี่ชั้นมาทำอะไรที่นี่

อ้าว หลงแล้ว

เอาแล้วไง ภาษาญี่ปุ่นไม่ได้เลย ภาษาอังกฤษพอไปวัดไปวาได้

แต่คนญี่ปุ่นส่วนมากพูดและฟังภาษาอังกฤษแทบไม่ได้

เรื่องจำเส้นทางอย่าพูดถึง ขนาดกรุงเทพยังหลงได้ แล้วญี่ปุ่นจะเหลือหรอ

แต่อย่ากังวลไป พอมีหนทางง่ายๆ

ชนิดที่เรียกว่า ถึงพูดภาษาญี่ปุ่นไม่ได้ ฟังไปไม่เข้าใจ

ก็รอดมาได้ ถึงที่พักปลอดภัย ด้วย1หา3ทำขั้นตอนง่ายๆคือ

หาตัวช่วย 

ทั้งจากสิ่งไม่มึชีวิต(แผนที่ ป้ายบอกทาง appication on mobile ฯลฯ) 

จนถึงสิ่งมีชีวิต(เจ้าหน้าที่ วัยรุ่น วัยชรา บุคคลไม่เร่งรีบ พนักงานร้านสะดวกซื้อ 

คุณแม่ลูกหนึ่ง คนใส่เสื้อสีสดใส คนยิ้มๆ นักเรียนฯลฯ)

แล้วแต่สถานการณ์ว่าอะไรเหมาะสมกว่า 

ทางที่ดีพึ่งสิ่งมีชีวิตเพื่อจะให้พาไปหาสิ่งไม่มีชีวิตจะดีที่สุด

เช่น ถามพนักงานร้านสะดวกซื้อ เขาจะหยิบแผนที่มาให้ และบอกทาง

      ถามคนยืนรอรถเมล์ เขาจะหยิบสมาร์ทโฟนกดหาแผนที่ออนไลน์ให้

ข้อควรระวัง อย่าไปทักสุ่มสี่สุ่มห้าเด็ดขาด เพราะบางคนก็ไม่พร้อมให้ถามจริงๆ 

                ทางที่ดีดูหน้าตา กิริยา ท่าทางคนถูกถามก่อนดีกว่า เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน

                (เคยโดนเมินใส่อยู่มิใช่น้อย เหอะๆ)

พูด

พยายามพูดภาษาที่ฟังออกบ้าง ในที่นี้คือภาษาอังกฤษ

ถ้าลองของถามภาษาญี่ปุ่นแล้ว โดนซัดกลับเป็นภาษาญี่ปุ่นแน่ๆ

ลองพูดเป็นคำๆ ง่ายๆ สั้นๆ ย้ำๆ ช้าๆ พูดวนๆจนคนถูกถามเข้าใจ

หลีกเลี่ยงประโยคยาวและสวยหรู เค้าฟังไม่ทันและงงแน่ๆ

คำที่ใช้บ่อยๆอย่างเช่น left right where what wifi ฯลฯ

ยิ่งใช้ภาษามือประกอบท่าทางจะดีมาก แอคติ้งเอาให้สุดยิ่งดี

ข้อควรระวัง สังเกตนิดนึงว่ามีแนวโน้มจะพูดภาษาอังกฤษพอได้หรือไม่

                ซึ่งวัยรุ่นและเจ้าหน้าที่บนเคาเตอร์ information มักจะพูดได้

                และภาษาญี่ปุ่นมีคำพ้องเสียงมาก ควรพูดอย่างระวังและเว้นวรรคดีๆ

                ถ้าคุ้นกับสำเนียงญี่ปุ่นบ้าง ลองพูดภาษาอังกฤษเลียนแบบสำเนียงเขาดู

                เขาจะเข้าใจเราง่ายขึ้น (ดูเป็นพวกเดียวกันมากขึ้น จะไว้ใจได้)

เขียนหรือวาดรูป

เมื่อพยายามพูดก็แล้วก็ยังไม่เข้าใจซักที ลองควักกระดาษกับปากกาขึ้นมา

จงเขียนตัวบรรจง เต็มบรรทัด ครึ่งบรรทัด หรือไร้บรรทัดก็แล้วแต่สะดวก

พร้อมยื่นให้ดูด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแล้วพูดซำ้อีกครั้งแบบช้าๆ

อาจชี้คำตามที่พูดด้วยก็จะเข้าใจมากยิ่งขึ้น แต่ถ้าถึงขั้นสุดที่ไม่เข้าใจแล้ว 

ลองวาดภาพง่ายๆประกอบคำดู จะเข้าใจกันดีขึ้นอีกเยอะเลย

ข้อควรระวัง ดูก่อนว่าคนถูกถามเค้ายังอยากฟังต่อหรือไม่

                ควรพกปากกาติดตัว ส่วนกระดาษอาจจะแผ่นพับหรือใบเสร็จก็ได้

                ถ้าให้ดีขั้นสุด ให้เค้าเขียนเส้นทางลงบนกระดาษให้เลย

ถ้าทำจนถึงขนาดนี้กับคนเดิมๆแล้วยังไม่รู้เรื่อง หาคนใหม่ทันที 

อย่าไปคิดน้อยเนื้อต่ำใจ เค้าได้ช่วยเหลือเราเต็มที่แล้ว ไม่งั้นคงไม่เสียเวลากับเราขนาดนี้

ทางที่ดีทุกครั้งที่เดินเตร็ดเตร่ไปไหนมาไหน อย่าลืมพกที่อยู่โรงแรม สถานีรถไฟฟ้าที่ใกล้โรงแรม

ทั้งภาษาอังกฤษและญี่ปุ่นเขียนใส่กระดาษห้อยคอไว้เลย ให้พร้อมยื่นถามทาง

ถ้าพกแผนที่ด้วยจะดีมาก และสังเกตทุกครั้งว่าแถวโรงแรมใกล้ร้านหรือตึกอะไร

เวลาเดินไปเดินมาตอนกลับโรงแรม ถ้าเห็นว่าผิดสังเกต ไม่คุ้นชิน ต้องถามคนแถวนั้น

หรือดูแผนที่ทันที ไม่งั้นไปอีกไกลแน่ๆ และถ้าเดินตามทางที่เขาบอกปากเปล่าแล้ว ควรถามซ้ำ

เนื่องจากเราอาจจะเข้าใจผิดก็เป็นได้ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น

.

.

.

อย่าริอาจหลงตั้งแต่แรก ฉันเหนื่อยนะพี่ชายยยยยยยยยยยยยย > <